Ezekiel 24

CHAPTER 24

Parable of the Kettle

1και εγένετο λόγος κυρίου προς με εν τω έτει τω εννάτω εν τω μηνί τω δεκάτω δεκάτη του μηνός λέγων 2υιέ ανθρώπου γράψον σεαυτώ το όνομα της ημέρας από της ημέρας ταύτης αφ΄ ης απηρείσατο βασιλεύς Βαβυλώνος επί Ιερουσαλήμ από της ημέρας της σήμερον 3και ειπέ επί τον οίκον τον παραπικραίνοντα παραβολήν και ερείς προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος επίστησον τον λέβητα επίστησον και έκχεε εις αυτόν ύδωρ 4και έμβαλε εις αυτόν τα διχοτομήματα αυτής παν διχοτόμημα καλόν σκέλος και ώμον εκσεσαρκισμένα από των οστών 5εξ επιλέκτων κτηνών ειλημμένων και υπόκαιε τα οστά υποκάτω αυτών έζεσε εξέζεσε και ήψηται τα οστά αυτής εν μέσω αυτής 6διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ω πόλις αιμάτων λέβης εν ω εστιν ιός εν αυτώ και ο ιός ουκ εξήλθεν εξ αυτής κατά μέλος αυτής εξήνεγκεν ουκ έπεσεν επ΄ αυτήν κλήρος 7ότι αίμα αυτής εν μέσω αυτής εγένετο επί λεωπετρίαν τέταχα αυτό ουκ εκκέχυκα αυτό επί την γην του καλύψαι επ΄ αυτό γην 8του αναβήναι θυμόν εις εκδίκησιν εκδικηθήναι δέδωκα το αίμα αυτής επί λεωπετρίαν του μη καλύψαι αυτό 9διά τούτο τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ουαί πόλις των αιμάτων καγώ μεγαλυνώ τον δαλόν 10και πληθυνώ τα ξύλα και ανακαύσω το πυρ όπως τακή τα κρέα και ελαττωθή ο ζωμός και τα οστά συμφρυγήσονται 11και στη επί τους άνθρακας αυτής οπως προσκαυθή και θερμανθή ο χαλκός αυτής και τακή εν μέσω αυτής ακαθαρσιας αυτής και εκλείπη ο ιός αυτής 12και ου μη εξέλθη εξ αυτής πολύς ο ιός αυτής 13καταισχυνθήσεται ο ιός αυτής εν τη ακαθαρσία σου ζέμα και ανθ΄ ων εμιαίνου συ και ουκ εκαθαρίσθης από ακαθαρσίας σου και τι εάν μη καθαρισθής ουκέτι έως ου εμπλήσω τον θυμόν μου εν σοι 14εγώ κύριος λελάληκα και ήξει και ποιήσω ου διαστελώ ουδέ μη ελεήσω και ου μη παρακληθώ κατά τας οδούς σου και κατά τα ενθυμήματά σου κρινώ σε λέγει Αδωναϊ κύριος

Portent of Mourning

15και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων 16υιέ ανθρώπου ιδού εγώ λαμβάνω εκ σου τα επιθυμήματα των οφθαλμών σου εν παρατάξει ου μη κοπής ουδ΄ ου μη κλαυσθής ουδ΄ ου μη έλθη σοι δάκρυα 17στενάξεις σιγών στεναγμός αίματος οσφύος εστίν ανθρώπινον πένθος ου ποιήση ουκ έσται το τρίχωμά σου συμπεπλεγμένον επί σε και τα υποδήματά σου εν τοις ποσί σου και ου μη παρακληθής εν χείλεσιν αυτών και άρτον ανδρών ου μη φάγης

Death of Ezekiel's Wife

18και ελάλησα προς τον λαόν τοπρωϊ ον τρόπον ενετείλατό μοι και απέθανεν η γυνή μου εσπέρας και εποίησα τοπρωϊ ον τρόπον επετάγη μοι 19και είπε προς με ο λαός ουκ απαγγέλεις ημίν τι εστι ταύτα α συ ποιείς 20και είπα προς αυτούς λόγος κυρίου εγένετο προς με λέγων 21ειπέ προς τον οίκον του Ισραήλ τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ιδού εγώ βεβηλώ τα άγιά μου φρύαγμα ισχύος υμών επιθυμήματα οφθαλμών υμών και υπέρ ων φείδονται αι ψυχαί υμών και οι υιοί υμών και αι θυγατέρες υμών ους εγκατελίπετε εν ρομφαία πεσούνται 22και ποιήσετε ον τρόπον πεποίηκα από στόματος αυτών ου παρακληθήσεσθε και άρτον ανδρών ου φάγεσθε 23και αι κόμαι υμών επί της κεφαλής υμών και τα υποδήματα υμών εν τοις ποσίν υμών ούτε μη κόψησθε ούτε μη κλαύσητε και εντακήσεσθε εν ταις αδικίαις υμών και παρακαλέσετε έκαστος τον αδελφόν αυτού 24και έσται Ιεζεκιήλ υμίν εις τέρας και κατά πάντα όσα εποίησε ποιήσετε όταν έλθη ταύτα και επιγνώσεσθε διότι εγώ κύριος 25και συ υιέ ανθρώπου ουχί εν τη ημέρα όταν λαμβάνω την ισχύν αυτών παρ΄ αυτών την έπαρσιν της καυχήσεως αυτών τα επιθυμήματα των οφθαλμών αυτών και την έπαρσιν της ψυχής αυτών υιούς αυτών και θυγατέρας αυτών 26εν τη ημέρα εκείνη ήξει ο ανασωζόμενος προς σε του αναγγείλαί σοι εις τα ώτά σου 27εν τη ημέρα εκείνη διανοιχθήσεται το στόμα σου προς τον ανασωζόμενον και λαλήσεις και ου μη αποκωφωθής ουκέτι και έση αυτοίς εις τέρας και επιγνώσονται διότι εγώ κύριος
Copyright information for ABGk